Afbeelding
Foto: Inbox

Gedicht van de week; tijdelijk sterven

Algemeen

tijdelijk sterven

draag met mij bakstenen
in de mist van de ochtend
de nazomer lijkt te wenen
als ik kniel in het zand

een pad wil ik bedenken
naar het naderend 
kale bomenland

ik herken het jaargetij
dat over een zwoele grens
de zon dieper laat dalen
en licht vooruit schijnt
op tijdelijke sterven

zo vreemd 
maar toch weer
mijn innige wens;
stilte te verwerven

Julius Dreyfsandt zu Schlamm

Uit de krant